Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

 

Kto z nas mógłby tak wprost, z taką pewnością siebie nakazać drugiemu człowiekowi – by czynił to, co u mnie zobaczył, usłyszał, co przejął ode mnie, czego się nauczył?

Czego tak naprawdę uczę innych ludzi?

Co ode mnie przejmują, patrząc na moje gesty, słuchając moich słów, widząc moje miny i zachowanie?

Co słyszą? Słowa dające życie czy niosące śmierć?

Nic dziwnego, że we mnie, w mojej rodzinie, wspólnocie, w pracy nie ma Bożego pokoju.