Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”

Jesteś Kimś, bez Kogo moje życie nie ma sensu.

Jesteś Kimś, do kogo zawsze mogę się udać, i kto nieustannie czeka na mnie. Ta świadomość daje mi wielkie poczucie bezpieczeństwa. Daje mi siłę do życia zwłaszcza wtedy, gdy jest źle – czasem z mojego powodu. Wiem, że nie odejdziesz, nie zostawisz, ale gdy oddam Tobie całą moją bezradność i nieumiejętność – Ty będziesz działał, przemieniał.

Wszystko mogę na Ciebie zrzucić, a Ty tylko na to czekasz, by jak pijawka uczepić się Twojej ręki – i karmić się Twoją Krwią i Twoim Ciałem.

Nie rozumiem Ciebie i choć czasem trudno mi się z tym pogodzić, nigdy Cię nie zrozumiem. Ale powoli przestaje mi na tym zależeć. Chcę Cię kochać, chcę, by ta miłość ogarniała wszystko. Chcę, by ogarnęło mnie szaleństwo krzyża.

Chcę umrzeć.

A potem wraca zwyczajne życie, w którym znowu odchodzę od Ciebie, w którym się gubię i plączę. Tylko że deklaracja złożona Tobie nie idzie na marne. Ty ją bierzesz w swoje ręce i działasz.

Dziękuję za to działanie.