To powiedział mi Pan: „Idź i kup sobie pas lniany, i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody”. I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Pana, i włożyłem go sobie na biodra.

Po raz drugi otrzymałem polecenie Pana: „Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na swych biodrach, wstań i idź nad Eufrat, i schowaj go tam w rozpadlinie skały”. Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Pan.

Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: „Wstań i idź nad Eufrat, i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć”. I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadawał się do niczego.

I skierował Pan do mnie następujące słowo: „To mówi Pan: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za obcymi bogami, by im służyć i oddawać cześć, niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy, mówi Pan, by były dla Mnie narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą”.

To mnie nie dotyczy, myślę sobie. To jakaś historia ze starożytności, zresztą nie wiadomo nawet czy prawdziwa.

A jednak oddaje jedną prawdę: Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze.

Ostatnio, skupiając się na Bożym Miłosierdziu, zapomina się o tej prawdzie. A przecież u Boga Miłosierdzie nie jest przeciwstawne Sprawiedliwości.

Bóg jest miłosierny dla tych, których zranił lub zniszczył mój grzech – i dlatego musi być wobec mnie sprawiedliwy. Za zło trzeba zapłacić, odpokutować.

Pismo używa tu ważnego słowa dla opisania ludzkiego patrzenia na Boga: „przewrotność”.

le takiej przewrotności jest w moim patrzeniu na Boga, na drugiego człowieka?

Ile tej przewrotności jest w „mądrości” ludowej: „Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek” i jak bardzo przeniknęła ona do świadomości społeczeństwa?