MIESIĄC MARYJNY

 

RÓŻANIEC MATKI BOSKIEJ

 

 

Wieczór niebieską chustą
Otulił las i pole,
Dzwonią liliowe dzwoneczki,
Dzwonią w zbożu kąkole.
Dzwonią na wieczorne pacierze,
Dzwonią długo i cienko,
Aż kwiaty, ptaszki i dzieci
Do modlitwy uklękną.
Sypią się, sypią paciorki
Jak z serc wyłuskane ziarna,
Matka Boska schyla się, schyla
Żeby wszystkie do chusty zgarnąć.
Każdy pacierz zamieni w gwiazdę,
Z gwiazd zrobi cudny różaniec,
Z tym różańcem pójdzie do nieba,
Cichutko przed Synem stanie.
I przebierać będzie paciorki,
Z których każdy jak płomyk się świeci:
Tak się modlą zajączki, tak ptaszki,
"Tak kwiatuszki, a tak - dzieci."

 

A JAK MY SIĘ MODLIMY DO NASZEJ MATECZKI?
 

CZY TE ZIARNKA SIĘ ZMIESZCZĄ DO MAŁEJ CHUSTECZKI?
 

CZY TEŻ BĘDĄ TO ZIARNA, W GWIAZDY SIĘ ZMIENIAJĄCE
 

WIJĄCE RÓŻAŃCE DO NIEBA SIĘGAJĄCE
 

A GDY MATECZKA Z NIEBA SIĘ SCHYLI
 

WTEDY PO NIE SIĘGNIE I SIĘ NIE POMYLI
 

ŻE TO SĄ RÓŻAŃCE, A NIE TYLKO GWIAZDY
 

KTÓRE Z SERCA PRZECIEŻ WYŁUSKAŁ JE KAŻDY
 

WIĘC BIERZMY PRZYKŁAD Z PTASZKÓW I DZIECI
 

NIECH NASZA MODLITWA NA RÓŻAŃCU ŚWIECI
 

NIECHAJ OŚWIETLAJĄ NASZE MROCZNE DROGI
 

I PROWADZĄ NAS WPROST W NIEBIAŃSKIE PROGI