Nawydziwiałem w Radiu eM następująco:

Coś mi się wydaje, że w tych dniach nie sposób ominąć tematu Piłkarskich Mistrzostw Europy. Co prawda kibic ze mnie taki sobie, ale nie jestem w stanie oprzeć się wszechogarniającej atmosferze. Tyle, że musze przyznać, iż nie wszystko mi się w tej piłkarsko-kibicowskiej atmosferze podoba.  

Na przykład nie podobają mi się zamieszczane przez niektóre gazety hasła, zdjęcia i fotomontaże. Nie podoba mi się traktowanie piłkarskiego meczu jak historycznej bitwy na śmierć i życie. Nie podobają mi się krwawiące odcięte głowy trzymane przez trenera. Nie podoba mi się, że trener polskiej reprezentacji, który wcale Polakiem nie jest, musi w imieniu Polaków za takie idiotyczne wygłupy pseudodziennikarzy publicznie przepraszać. Nie podoba mi się cała ta wojenna retoryka, której używają komentatorzy sportowi. Nie podoba mi się sprowadzanie patriotyzmu tylko do fanatycznego kibicowania jednej drużynie. Nie podoba mi się wywoływanie nienawiści, obrażanie zawodników innych drużyn, ocenianie ich inteligencji itp. Nie podoba mi się, że uznany naukowiec, filozof społeczny, patrząc na to, co się w tych dniach w Polsce dzieje, ma podstawy, aby napisać: „Jeśli wygramy mecz z Niemcami, będziemy mieli do czynienia z euforią ludzi kompletnie ogłupionych i sprowadzonych do poziomu zdziecinniałej masy”. To przecież poniżające. Kibic nie przestaje być człowiekiem, a kibic wierzący, nie przestaje być chrześcijaninem. Na czas Euro nie zostają zawieszone żadne przykazania. A przede wszystkim nie traci ważności przykazanie miłości bliźniego. 

Sądząc po tym, co pisał w listach, święty Paweł był kibicem sportowym i to mocno zaangażowanym. Przecież to on chrześcijańskie życie przyrównał do sportowych zawodów. A to znaczy, że zarówno sport, jak i kibicowanie może i powinno być zajęciem godnym wyznawcy Chrystusa. 

W specjalnym serwisie na Euro w portalu Wiara.pl można znaleźć modlitwy kibica. W jednej z nich są takie słowa: „Panie Boże, proszę daj nam dobrą grę. Niech najlepsza drużyna wygra, wykonując wspaniałe akcje i strzelając fantastyczne gole. Panie, powierzam to Tobie, jako największemu i najłaskawszemu Sędziemu”. 

Ktoś może się popukać w głowę, że przed kibicowaniem proponuję modlitwę. Ale niech mi ktoś wytłumaczy, dlaczego kibic przed meczem nie miałby się modlić? Przecież sami nieraz widzieliśmy, że zawodnicy się modlą.