Często bywa tak, że chcemy zmienić swoje zachowanie, ale paraliżuje nas strach przed opinią ludzi. Pamiętam jak zachowałam się inaczej niz zwykle przy moich sąsiadach - tym razem dobrze - a oni skomentowali to tak, że chyba pół wsi słyszało. Zrobiło mi się goraco. No bo ja chciałam dobrze, a tu taka reakcja... Może powinnam im wtedy powiedzieć: "Widzą państwo, ludzie się zmieniają". Zastanawiam się, jak zachowam się kolejnym razem. Mam nadzieję, że nie zrażę się i postąpię jak należy. W końcu to może być rodzaj świadectwa. Może oni sami chcieliby się zmienić, ale nie wierzą, że to możliwe. Może moja postawa zmusi ich do myślenia?

Jak tak pomysleć na spokojnie, to strach przed opinią innych jest kiepskim usprawiedliwieniem trwania w grzechu. Przecież powinniśmy bardziej przejmować się bardziej tym, co myśli o nas Bóg, a nie inni ludzie...