15 czerwca, wtorek, 11. tydzień w ciągu roku, II

Tego dnia rozgorzała walka, a król izraelski utrzymywał się stojąc na rydwanie naprzeciw Syryjczyków aż do wieczora, a zmarł o zachodzie słońca.

Szliśmy na USG, kończące pierwszy trymestr, wszystko miało być dobrze, mieliśmy wspólnie pomachać maluszkowi. Wspólnie, w trójkę, mama, tata i brat. Nic nie zapowiadało tragedii. Brak czynności akcji serca... - tłumaczył miły pan doktor. Wszystko wskazywało, że maluszkowi serduszko przestało bić tydzień wcześniej.

Nie wiem, kiedy zmarło moje dziecko. Śmierć cała je zabrała - a ja tego nie zauważyłam. Nie wiem, czy było to o wschodzie czy o zachodzie słońca. Ono już przechodziło swoją Paschę, a ja beztrosko przeżywałam dzień i obowiązki, które się pojawiały. Czy ta wiedza coś by zmieniła? Czy moje myślenie, że teraz dzieje się coś najbardziej istotnego byłoby pomocą? Dla dziecka? dla mnie? W jakimś sensie źle mi z myślą, że nie 'towarzyszyłam' dziecku przy jego umieraniu.

Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich Świętych, zmiłuj się nad nami.