Najbardziej niedojrzałym sposobem radzenia sobie z żałobą w obliczu śmierci kogoś bliskiego jest ucieczka od bólu, negowanie straty, udawanie, że nic się nie stało, albo ucieczka w leki uspakajające czy substancje psychotropowe (alkohol, narkotyk). Nie można pokonać smutku i żałoby, nie mierząc się z bólem i nie przeżywając intensywnego cierpienia, związanego z doczesną utratą kochanej osoby.

Cały tekst. (Ks. M. Dziewiecki, Cywilizacja)

Przy 'dużej' śmierci jakoś łatwiej nam się z tym zgodzić. Przy śmierci dziecka przed narodzeniem - już trudniej.

Kilka dni temu zadzwonił mój Tata z pytaniem o daty urodzin dwójki moich dzieci, chłopaków. "Dziewczyny jakoś pamiętam, a chłopców chcę się upewnic." Ktos w dalszej rodzinie robi drzewo genealogiczne i szuka danych. O zmarłe dzieci nie pytał. Dla moich bliskich zmarłe dzieci wpadły w niebyt. Negowanie bólu? Negowanie straty?

Mijają lata, na świecie pojawiają się kolejne dzieci, a nadal ta milcząca postawa Babć i Dziadków mnie po ludzku boli.