Ciekawe rzeczy się ze mną dzieją.

Współczynnik inteligencji skoczył mi ze 115 na 160 (robiłem testy). Tak więc oprócz miliamperów może zdarzyć się i tak, że za jakiś czas będę mógł być naukowcem. Albo jeszcze lepiej: dokąd zmierza przemiana mojego ciała? Kresem przemiany jest ciało zmartwychwstałe (ale nie uwielbione, takie jakie miał Chrystus po zmartwychwstaniu a nie takie jak na Górze Tabor), ale aby na nie zasłużyć to trzeba zrobić coś ekstra (może wybłagać u Boga łaskę nawrócenia dla wszystkich grzeszników zagrożonych wiecznym potępieniem). I drugie pytanie podobne: a co z duszą? Jak blisko będę mógł być Boga? Teoretycznie bliżej niż Maryja nie będę, ale mogę być bardzo blisko Niej. Jak blisko? To zależy od Boga jakiej łaski mi udzieli. Piszę to po to, aby każdy, który idzie drogą zaproponowaną przeze mnie, wiedział co się będzie z nim/nią dziać, gdyż istotą tej drogi jest to, że każdy może taki być, jeśli tylko zechce.

Założenie jest takie, że dusze wybawione z czyśćca i od piekła mają dług miłości wobec mnie i wymadlają mi stosowne łaski, a Bóg odpowiada na ich prośby. Jeśli jest ich wiele to łaska powinna być znaczna. I to się dzieje. Oczywiście wybawianie dusz z czyśćca i od piekła nie było powodowane wyrachowaniem tylko miłością i to trzeba mieć przede wszystkim na względzie, ale słusznie przypuszczałem, że wybawione dusze się odwdzięczą. I tak jest w rzeczywistości. Trzeba traktować dusze jak przyjaciół, którym się pomaga i prosi o pomoc, żeby być bliżej Boga i walczyć z piekłem. Piekło działa, opętani na razie daleko przewyższają zwykłych ludzi swoimi umiejętnościami. Więc dobrze, niech będzie konkurencja. Niech pszenica rośnie wraz z kąkolem, piekło wie, że pszenica przewyższa kąkol, tak, że w końcu piekło przegra. Chciałbym pożyć jeszcze ze 30 lat przynajmniej aby zobaczyć jak łaska pracuje we mnie. Ale numer; niewiele rzeczy w życiu mi się udało, ale to mi się udało najbardziej. Prawdę mówią ci, że Bóg jest absolutnie nieprzewidywalny. Ciekawie jest żyć razem z Bogiem.