Przeczytałem kiedyś książkę o podróżowaniu koleją, nie jakimś Orient Ekspresem, czy Koleją Transsyberyjską, ale zwyczajną druga klasą z małej, brudnej stacji A, do większej i równie brudnej stacji B. Były tam też zapisy rozmów z pasażerami, ludźmi jadącymi do pracy, szukającymi szczęścia, majątku, uciekającymi przed czymś.

Przypominałem sobie tych pasażerów i ich rozmowy słuchając Ewangelii o niepowodzeniu Jezusa w Nazarecie.

Rozmowy w pociągu, zwierzenia, opowieści o życiu, czasem bardzo osobiste… marzenia, plany. Łatwo przychodzi otwieranie się przed człowiekiem na sąsiednim siedzeniu, łatwo też go wysłuchać, za chwilę wysiądzie, odejdzie w półmrok dworca, zapomni o mnie a ja o nim. Taka opowieści nic nie kosztuje. Trudniej ją zacząć z kimś bliskim, bo przecież mamy wspólną historię, wspólne uczucia, plany, bo są też wzajemne żale i krzywdy. Taka rozmowa kosztuje, ona nie jest ot tak…., ona jest ważna, ona może mnie zmienić.