J 15,26-27,16 ,12-15

Wydaje nam się, tak jak i apostołom, że po zesłaniu Ducha powinniśmy wreszcie wszystko zrozumieć. Wszystko naraz stanie się oczywiste, jasne i zrozumiałe na zawsze. Zero watpliwosci, zero pytań, same mądre odpowiedzi, tłumaczenie, objaśnianie, nawracanie i cuda. 

Tymczasem sam Jezus mówi - powoli. Powoli, nie wszystko naraz. Wszystkiego naraz nie pojmiecie, nie przyjmiecie. Każdy kolejny krok umożliwia nam zrozumienie następnego zadania. Pamiętam bardzo trudną sytuację w której ciągle mówiłam " byleby nie to, nie tamto, nie". Potem przychodziło to i tamto, ale w czasie gdy byłam już to  przyjąć gotowa. Gdybym od poczatku wiedziała co mnie czeka, nie miałabym sił na przejście drugiego kroku, bojąc się trzeciego. Tymczasem po drugim byłam gotowa wejść w trzeci. 

Bóg wie że nasz rozum i emocje muszą się zharmonizować, nadążyć że ze sobą, połączyć, pogodzić. To my nie wiemy że nadal chodzimy po wodzie i bez pomocy Jego łaski żadna wiedzą nam się nie przyda.