Nie tylko żółwi

Gdy tego ranka wchodzę do ośrodka, mija mnie Atka biegnąca z miska wody z płynem do mycia.  " Ja myjem zółwia! " - oznajmia. Zabraklo mi  tchu ze zdenerwowania. Kiedy jednak pobiegłam z nią okazało się że to ja jestem panikarą. " Myjem zółwia" było skrótem myślowym. Miska z płynem przeznaczona była do żółwiej klatki a sam zwierzak pływał w czystej wodzie. Ostatecznie żyje już w tym miejscu ponad rok. 

Wieczorem natomiast miała miejsce wzruszająca scena ,i bardzo intymna, i nie wiem czy zostanie ona w ogóle opisana na oficjalnej stronie wspólnoty. Ktoś odczytywał Tomkowi wpisy na jego Fejsie. Ten nie wiedział jeszcze, że jego krewna jest ciężko chora i ogłoszono zbiórkę na jej leczenie. Pokazał, że chce się do niej dołączyć. Tylko ile? Tomek ma małą rentę i zbiera z wysiłkiem na różny sprzęt ułatwiający mu życie . Bez pomocy nie chodzi, nie mówi i nie pisze. Teraz podzielił swoje środki na dwie części i zdecydował oddać tą większą. Kilkakrotnie pytaliśmy go, czy jest w pełni świadomy że to niemal połowa jego planowanego zakupu. Tak. Przecież bliscy są najważniejsi. A niepełnosprawni dobrze rozumieją czym jest cierpienie.