Łk 9, 46-50

Przyszła im też myśl, kto z nich jest największy. Lecz Jezus, znając myśli ich serca, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: «Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki».
Wtedy przemówił Jan: «Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię Twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus mu odpowiedział: «Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami». 

 

Nie chcę być najmniejszy ze wszystkich
bo nic nie będę znaczył.

Dla tego świata, w który mnie wrzuciłeś, Panie
nic nie będę znaczył...
i nie będzie zaszczytów
i nie będzie owacji

A moje wygłodniałe serce, właśnie tego chce
chce uznania
chce akceptacji
i nie potrafi jeszcze zrozumieć
jak to możliwe
by bez tego żyć...

Przymnóż mi wiary, o Panie
że będąc najmniejszym
staję się wielki Tobą -
- Bogiem, w którego imieniu jest ocalenie mojego serca.