Poniedziałek V Tygodnia Wielkanocnego - 21.04.2008 (J 14,21-26)

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich.

I taki jest właściwy porządek rzeczy: najpierw miłość, a później wypływając z niej nasze uczynki, nasze życie. Jeśli kocham to życie według przykazań, według nauki Chrystusa będzie czymś naturalnym i oczywistym, a nie jakimś utrudnieniem, czy wręcz ograniczeniem mojej wolności.

Jednakże wielu ludzi próbuje odwrotnie: najpierw troska o poprawność słów i czynów, żeby nimi "udowodnić" sobie, innym i Panu Bogu, że się Go kocha.

Tymczasem podobnie jak w relacjach międzyludzkich, tak i w relacjach z Panem Bogiem, chodzi przede wszystkim o jedno - czy naprawdę kocham?

Bo jeśli tak, to nawet jeśli popełnię wielki błąd, nawet jeśli w taki czy inny sposób "zdradzę" (jak św. Piotr chociażby), to będę żył nadzieją na Bożą miłość i miłosierdzie - i kochał będę dalej.

Jeśli zaś nie, to będę przeżywał i rozpamiętywał każdą, nawet najmniejszą chwilę swojej słabości nie mogąc sobie tego wybaczyć - i zatracę to, co najważniejsze...