Wtorek I Tygodnia Wielkiego Postu - 12.02.2008 (Mt 6,7-15)

Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. ( ... ) Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.

Skoro modlitwa jest rozmową z Bogiem, to trzeba nam zadać sobie pytanie, czy my rzeczywiście się modlimy, czy też prowadzimy monolog? Jeżeli bowiem Bóg wie czego nam potrzeba, to od tego, co my do Niego mówimy o wiele ważniejsze jest to, co On nam chce powiedzieć.

Mamy Jego Słowa skierowane do nas w Piśmie Świętym - jak często po nie sięgamy, rozważamy je, wprowadzamy w nasze życie?

Mówi do nas poprzez nasze sumienie - czy wsłuchujemy się w ten głos i kierujemy się nim?

Wzbudza w nas myśli, uczucia, pranienia - czy wyciszamy się każdego dnia podczas modlitwy by je usłyszeć, zastanowić się nad nimi?

Jak wygląda nasza Adoracja Najświętszego Sakramentu - czy jest w niej czas na ciszę, refleksję, wsłuchanie się w głos Boga, czy też jest przegadana i prześpiewana?

Jeśli nie - to znaczy, że najwyższy czas zacząć rozmawiać z Panem Bogiem, a nie tylko mówić do Niego