Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - Piątek 02.11.2007

Garść prochu - tylko tyle zostanie z bogacza i biedaka, króla i niewolnika, mędrca i głupca, z Ciebie i ze mnie. Tylko garść prochu. Ale jest ona czymś cenniejszym niż tony złota, większym niż Himalaje, wspanialszym niż najpiękniejsze dzieła sztuki, albowiem jej przeznaczeniem jest zmartwychwstanie, a ojczyzną niebo.

Garść prochu i zmartwychwstanie - ileż pytań i wątpliwości rodzi się w sercu człowieka. Jak to będzie, kiedy zmartwychwstaniemy, w jaki sposób się to dokona, jakie będzie nasze ciało? Czy zachowamy kolor włosów, blask naszych oczu i uśmiech naszych warg? Tutaj na ziemi nie znajdziemy odpowiedzi na te pytania, bo jest to tajemnica na miarę wieczności. Jedno jest pewne - zmartwychwstaniemy, bo zmartwychwstał Chrystus. I jedno jest zauroczenie tą tajemnicą, bo "ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują"

Lecz rodzi się pewne pytanie:

Czy zastaniemy tam tych, których kochamy? Bo jeśli nie, to cóż to będzie za niebo?

A może należałoby zapytać inaczej:

Cóż to za miłość, która osoby kochanej nie potrafiła do nieba doprowadzić?