XXIV Niedziela Zwykła Rok C - 16.09.2007 (Łk 15,1-32)

Dlaczego odszedł?

Myślę, że u źródeł tej decyzji leżał brak zaufania. W domu zasady ustalał ojciec i trzeba było się im podporządkować. Tymczasem on uznał, że lepiej potrafi pokierować swoim życiem, lepiej je poukładać. I pomylił się...

Czasami trzeba się pomylić, coś utracić, by zrozumieć... Oby tylko nie zapomnieć, że droga do domu jest cały czas otwarta, że Ojciec zawsze czeka...

Dlaczego pozwolił mu odejść?

Mógł się przecież sprzeciwić i oszczędzić synowi wielu bolesnych doświadczeń. Tak, ale wówczas syn zapewne byłby rozżalony, rozgoryczony i przekonany, że ojciec zamknął mu drogę do lepszego życia. Zgodził się więc, z bólem serca ale i nadzieją, że syn wróci. I nie zawiódł się...

Czasami trzeba "pogodzić się" z błędnymi wyborami naszych bliskich... Oby tylko nigdy ich nie przekreślać, modlić się za nich, a ramiona mieć przygotowane do otwarcia, na ich powrót...

Dlaczego został w domu?

Okazało się, że wcale nie z miłości do ojca, nie dlatego, iż czuł się w domu dobrze, lecz raczej ze strachu. Ze strachu przed karą, przed konsekwencjami. Być może zazdrościł po cichu swemu bratu, pocieszając się jednak, że wcześniej czy później poniesie on zasłużoną karę. I rozczarował się...

Czasami mieszkanie w domu Ojca, wcale nie oznacza, że się jest dobrym dzieckiem...