NA KATASTROFĘ SMOLEŃSKĄ

10 kwietnia 2010 roku

wystartował samolot

nie doleciał

uderzył w orła biaego

roztrzaskał się o odwagę myśli

skargę na czerwoną gwiazdę śmierci

o tysiące czaszek leżących w ziemi historii

o krzyk oficerów prowadzonych do czeluści ziemi

o listy pisane do rodzin serdecznym tonem muzyki

o guziki ocalone przez czas i Boga

o kłamstwo, które dzieci do dziś powtarzają w szkole

o nadzieję, że synowie, mężowie wrócą z ziemi niewoli

o pamięć, która wytrzymała w starciu z machiną zapomnienia

samolot leży w kawałkach myśli

na betonie jak

człowiek w prosektorium na stole

z przyczepionym do palca numerem TU 154M