"Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie"(Łk 4,24)

          --- ja też...

i tam w Nazarecie żądali od Niego znaków, cudów uważając że mają do Niego prawo, bo jest ich... nie otrzymawszy - złościli się, mieli zamiar strącić Go z góry...

i dzisiaj - nie tylko z Ziemi Świętej, po której chodził - ale z całego świata, z każdego jego zakątka płyną do Jezusa prośby i żądania o cud, o uzdrowienie, o pokój, o szczęście... gdy nie spełni się to, o co błagają - rodzi się bunt...

nie jestem wyobcowana z tego całego tłumu proszących i czekających na cud... gnębią moje serce odczucia, że Jezus zapomniał o B. i o mnie... ogarnia zniechęcenie do ponawiania próśb, a zaraz potem sumienie wyrzuca mi egoizm - przecież Jezus ma na głowie cały świat i wszystkich ludzi - jak ja mogę chcieć żeby zaraz teraz dziś pomyślał tylko o pomocy w naszej sprawie...

Przepraszam Panie Jezu za moją niecierpliwość, za egoizm. Nie gniewaj się na mnie.

Jak będziesz miał chwilkę, to zerknij na nas. Kocham Ciebie Jezu i ufam Tobie.