"Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi?"(Mt 9,15)

                    --- na co dzień

już 19 stycznia to Słowo bombardowało mi umysł i serce

dzisiaj ponownie 

staje przede mną pytanie - czego we mnie więcej: radości czy ponuractwa..

czy potrafię cieszyć się tak właściwie bez powodu(dla patrzącego z boku)

         ale naprawdę to powód mam, jeden, jedyny, najpiękniejszy - Jezus w moim sercu

dlatego radość to powinien być mój sposób bycia na co dzień

         cieszyć się gdy pada deszcz i gdy słońce

         gdy kanapka z masłem szynką i gdy ze smalcem tylko

         gdy wszyscy byli dziś dla mnie serdeczni życzliwi i gdy doświadczyłam przykrości

nie powinnam czekać z okazaniem radości aż wydarzy się coś naprawdę fantastycznego

bo najwspanialszy cud już się wydarzył - przyjęłam Jezusa w komunii św i On jest w moim sercu