"spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha"(Mk 7,34)

                    --- na Słowo Boże i na ludzi

            niby proste i wiadomo o co chodzi - wszystko co zamknięte pootwierać

    oczy.. uszy.. serce.. zamknięte milczeniem usta.. zaciśnięte dłonie.. drzwi swojego domu...

czyli nie "patrzeć i słuchać" - w sensie niedokonanym, niepełnym, takim niedokończonym bo coś tam...

ale dostrzec i usłyszeć - czyli mieć pełną świadomość tego 'co się święci wokół'.. co się dzieje...

       bo tylko w takim wypadku można właściwie zareagować, gdy wiemy o co idzie

                                    otworzyć się na Słowo Boże

                                   przyjąć Je rozumem i sercem

                           żyć Nim na co dzień w relacjach z ludźmi

      niby proste, ale czy w pełni otwieram się cała na Boga i drugiego człowieka... ?