Oczyściwszy dusze przez posłuszeństwo Prawdzie, gorąco miłujcie się wzajemnie czystym sercem, aby osiągnąć szczerą miłość braterską. (1P 1,22)

 

Nie wystarczy więc znajomość Prawdy, żeby oczyścić duszę i serce, do tego potrzebne jest coś więcej - posłuszeństwo jej, to znaczy włączanie jej w moje myślenie, odczuwanie i działanie, a przez to konkretne realizowanie jej w moim życiu.

Czuję, że w takich momentach posłuszeństwa odzyskuję też odrobinę swojej pierwotnej tożsamości i wolności, które z kolei uzdalniają mnie do bardziej szczerej i otwartej, bo bardziej pozbawionej lęku miłości.

Jaką niepojętą, dobrą moc ma Prawda!