"Jak długo, prostaczkowie, będziecie kochać głupotę, szydercy - lubować się w swoim szyderstwie, a głupi - nienawidzić wiedzy? Nawróćcie się na moje upomnienie, a wyleję na was mojego ducha i dam wam poznać moje słowa." (Prz 1,22-23)

 

A więc nie ma naszego nawrócenia bez udziału mądrości, tej jedynej – pochodzącej od Boga…

A ten udział jest możlwy, gdy jej usilnie i prawdziwie pragniemy. A pragniemy jej wtedy, gdy znajdujemy w sobie jakąś cząstkę tego prostaczka, szydercy i głupca i nie czujemy się z nimi dobrze. Urosły w nas, ale jak obce ciało, przeszkadzają nam i uniemożliwiają właściwą relację z Bogiem. Świadomie rozpoznajemy to i bardzo chcemy się od nich uwolnić.

Taka nasza postawa przyciaga mądrość, która zaczyna je wypierać i w to miejsce wlewać w nas swojego ducha, a z nim - słowa prawdy. Nawracając się, stajemy się prawdziwsi. Jednorodni.

Coraz bardziej zgodni z Bogiem.