Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi.

Przekonuję się o prawdzie tego stwierdzenia nie raz – gdy zamiast powiedzieć szczerze, co czuję, przybieram maski uśmiechu, ironii, wyniosłego milczenia, wulgaryzmów, krzyku, gadania o niczym, gadania o innych.

Tak, tak; nie, nie.

Problem polega na tym, że za wszelką cenę chcę ukryć to, że nie mam do powiedzenia ani tak, ani nie.

Przeważnie brzmiałoby to: być może, gdyby, chyba, raczej.

Jezus, wzywając do takiego mówienia tak naprawdę wzywa do jednego – do milczenia. Tylko z milczenia przed Nim rodzi się znajomość Słowa: tak – nie. I Czasu, kiedy je wypowiedzieć.