Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.

Nieustanna radość, nieustanna modlitwa.

Jedno wypływa z drugiego. Nie ma modlitwy bez radości ani radości bez modlitwy.

Radości wewnętrznej, nie na pokaz. Radości wypływającej z głębokiej ufności, że jest Ktoś większy od całego ziemskiego zła, Ktoś od niego mocniejszy, Ktoś, kto zawsze wygrywa.

Ale ta ufność powstaje w człowieku tylko wtedy, gdy się modli, gdy rozmawia z tą Osobą, choć czasem nie ma pojęcia, czy robi to dobrze.

Bez ćwiczenia nie ma mistrza. Im więcej się modlę, im częściej staram się kierować swoje myśli i uczucia ku Niemu, tym głębiej zanurzam się w modlitwę.

Wtedy potrafię dziękować w każdym położeniu, bo On jest obok, bo On się troszczy, bo On pamięta.

Żyję po to, by Go chwalić swoim życiem.