Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.

 

To zdanie stawia przede mną pytanie, czy wiem, do czego dążył Jezus? Co Nim kierowało?

Czasem wydaje mi się, że wiem, ale tylko do momentu, gdy muszę wybrać: między tym, co ja chcę zrobić, a tym, co wskazuje mi sumienie/Kościół/katecheta. I wtedy łatwo sobie wmówić, że to ja mam rację, że to moje pragnienia, zachcianki są podobne do tego, do czego dążył On.

Na przykład często ludzie mówią, że przecież Jezus kazał się ludziom kochać, więc oni realizują to, do czego On dążył. I mieszkają bez ślubu, zmieniają partnerów, gdy poczują się znużeni, zmęczeni, pozbawieni dreszczyku emocji i uczuć. Bo już nie „kochają”, a przecież Jezus kazał się miłować.

Problem w tym, że słowom Jezusa bardzo często przypisujemy własne znaczenia, takie, które mają nas usprawiedliwić przed nami samymi.

A że wiodą nas na manowce? Że nie jesteśmy szczęśliwi?

Wina nie leży w nas, winny jest Bóg, który uparcie rzuca ludziom kłody pod nogi.

Mało kto zna dążenie, które było w Jezusie, a jeszcze mniej osób je realizuje w swoim życiu.