Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec:

 

No właśnie – jaka jest ta miłość Ojca?

Miłość, która sprawia, że ubodzy w duchu są szczęśliwi.

Miłość, która nie zostawia smutnych bez pocieszenia.

Miłość cicha i pokorna, zdobywająca ziemię dla cichych i nie szukających swego.

Miłość, która nasyca łaknących sprawiedliwości.

Miłość, która nie pozostawia bez zapłaty najmniejszego miłosiernego czynu wobec drugiego człowieka.

Miłość, która oczyszcza ludzkie serca, by człowiek mógł oglądać swego Stwórcę twarzą w twarz i nie ulec zagładzie.

Miłość, która uszczęśliwia ludzi pełnych pokoju, pojednania, skłonnych do wybaczania i zgody ze swymi wrogami, toksycznymi rodzicami, egoistycznymi dziećmi, skłóconymi sąsiadami, niemiłymi kolegami z pracy.

Miłość, która cierpiącym prześladowanie dla sprawiedliwości daje królestwo niebieskie.

Miłość, która czyni szczęśliwym wszystkich ludzi, idących wiernie za Mistrzem z Nazaretu.

To jest nie-ludzka Miłość. To jest niepojęta Miłość. To jedyna Miłość, warta kontemplacji, rozważania, rozmyślania i na której człowiek powinien skupiać całe swoje serce, wszystkie siły i całą duszę.