Chodzenie po kolędzie to bardzo pouczające zajęcie. Można się sporo dowiedzieć o ludziach, zarówno tych, którzy co niedzilę stają w kościele, by tak rzec, po drugiej stronie ołtarza (chociaż w istocie powinniśmy wszyscy otaczać ołtarz), jak i tych, którzy co prawda do kościoła zagladają rzadko, ale jednak decydują się (czasami z bardzo przyziemnych względów) księdza do mieszkania wpuścić.

W pewnej parafii ksiądz natrafił na parafianina, który zadał mu pytanie: "Czy proboszcz myślał o wprowadzeniu Mszy w tym nowym rycie?". Kapłan wybałuszył oczy i zaczął szybko robić rachunek sumienia, ilu to różnych wielkiej wagi papierów nadsyłanych przez kurię nie przeczytał (a było tego sporo, no bo kto lubi czytać różne okólniki i zarządzenia?). Doszedł jednak do wniosku, że gdyby istotnie Kościół w Polsce wprowadził jakiś nowy ryt odprawiania Mszy, to zapewne coś o tym wspomniałby przy stole proboszcz. A ponieważ coś mu zaczęło świtać, postanowił dopytać: "Jakiego rytu?". "No tego - tu parafianin wzrokiem zażądał wsparcia od żony - trydalskiego czy jakoś tak. Tego, co to odprawia się mszę nie po polsku" - wyjaśnił wreszcie gospodarz. "Trydenckiego, tak?". Parafianin potwierdził, chociaż z niepewnością na twarzy.

Uzyskawszy jasność w temacie ksiądz w skrócie wyjaśnił co to jest ryt trydencki i skąd się wziął oraz jaka jest aktualna sytuacja w kwestii odprawiania w nim. Cieszył się jak dziecko, że akurat Motu proprio Benedykta XVI przeczytał w internecie, ale na koniec uległ słabości i postanowił zaspokoić swoją ciekawość: "A dlaczego państwo pytają o ten ryt? Uczestniczyliście kiedyś w takiej Mszy?"

I mało nie spadł z krzesła, gdy usłyszał odpowiedź, że pamiętają Mszę łacińską z dzieciństwa i strasznie do niej tęsknią. Miał w kartotece daty urodzin obydwojga swych rozmówców. Nie mieli szans pamiętać. Za późno przyszli na ten świat. Kłamali w żywe oczy. Ale księżulo nie odważył się im tego powiedzieć. Grzecznie się pożegnał.

Potem się dowiedział, że ci konkretni parafianie nie narzucają się Bogu uczestnictwem w coniedzielnej Mszy św., ograniczając się raczej do dwóch razy w roku, ale za to na kolędzie zawsze zgłaszają jakieś problemy i pretensje.