Blogi są raczej dla ludzi systematycznych. Dla zdyscyplinowanych. Takich, którzy potrafią konsekwentnie notować swoje myśli i przeżycia, ze świadomością, że robią to nie tylko dla siebie, ale także dla innych.

Dzisiaj w kościołach pełno niedospanych ludzi. Poświęcili noc, aby świadomie przeżyć tę chwilę, ten ułamek sekundy, jakim jest zmiana roku kalendarzowego. Dlaczego nie chcieli w tym momencie spać? Cóż to takiego ważnego, zmiana jednej cyfry w dacie? Czym ten dzisiejszy dzień różni się od wczorajszego, przedwczorajszego, tego sprzed tygodnia, miesiąca, roku, dziesięciu, stu lat? To przecież kwestia całkowicie umowna, od kiedy zaczynamy liczyć kolejny obieg Ziemi dokoła Słońca. Równie dobrze można by go zacząć liczyć 17 kwietnia. Albo w listopadzie.

Jesteśmy tak skonstruowani i ukształtowani, że potrzebujemy symboli i punktów granicznych. Szukamy ich w religii. A gdy tam ich nie znajdujemy (nie dlatego, że ich nie ma, tylko z powodu słabej spostrzegawczości), sami je sobie wymyślamy. I potem zaskoczeni patrzymy z bólem głowy na ich pustotę.