Zadziwił mnie dzisiaj komentarz Dominika Zdorta w Rzeczpospolitej. Podobny w treści tekst, choć o wiele prymitywniejszy w formie, znalazł się w dzisiejszej Trybunie. O ile nie dziwię się konstatacjom Trybuny, dziwię się, że do podobnych wniosków dochodzi szef działu Opinie w Rzeczpospolitej. Zresztą, inne gazety również nie próżnują. Życie Warszawy ogłosiło, że termin ingresu abp Wielgusa jest zagrożony, mimo że warszawscy kurialiści stanowczo zaprzeczają. Gazeta Wyborcza także bez szczególne życzliwości relacjonuje wystąpienia w obronie oskarżonego przez Gazetę Polską metropolity warszawskiego. Na tym tle pewien zgrzyt stanowi komentarz zamieszczony w GW przez Katarzynę Kolendę-Zaleską, która przytomnie zauważa, że Gazeta Polska ograniczyła się do pomówień, nie dając nawet cienia dowodu.

Jeśli ktoś wierzył zapewnieniom Gazety Polskiej, że w następnych numerach udostępni jakieś dowody uzasadniające jej oskarżenia, to biorąc do ręki dzisiejszy numer bardzo się rozczarował. GP ograniczyła się jedynie do powtórzenia, iż jest pewna swoich tez oraz złożenia aluzyjnych życzeń ks. Zaleskiemu.

Po co to tak szczegółowo relacjonuję? Ponieważ się dziwię. Dzisiejsze gazety nie pozostawiają miejsca na wątpliwości. One już wydały wyrok. Ich zdaniem abp Wielgus jest winny. A to, że ktoś go broni, tylko tę winę potwierdza. Jestem w stanie zrozumieć tego typu logikę w wielu polskich mediach. Ale w Rzeczpospolitej?