"kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem" (Łk 14,33)

--- czy idę po śladach Jezusa? 

Minęły dwa miesiące, jak Jezus w tym Słowie zapytał,

czy stać mnie na bycie Jego uczniem (8.09) 

Dzisiaj w tym samym Słowie czeka na odpowiedź...  

Jako uczennica Jezusa powinnam być coraz lepszą siostrą.. koleżanką.. harcerką.. sąsiadką..

w ogóle coraz lepszym c z ł o w i e k i e m... Powinnam Być! .....

Bo "być uczniem Jezusa"= służyć tym samym celom, którym oddany był/jest Jezus. 

              "On szedł w spiekocie dnia i szarym pyle dróg / A idąc uczył kochać i przebaczać.

               On z celnikami jadł, On nie znał, kto to wróg / Pochylał się nad tymi, którzy płaczą.

                         Mój Mistrzu, przede mną droga, którą przebyć muszę, tak jak Ty. 

                         Mój Mistrzu, wokoło ludzie, których kochać trzeba, tak jak Ty.

                         Mój Mistrzu, niełatwo cudzy ciężar wziąć w ramiona, tak jak Ty.

                         Mój Mistrzu, poniosę wszystko, jeśli będziesz ze mną zawsze Ty.

               Idziemy w skwarze dnia i w szarym pyle dróg / A On nas uczy kochać i przebaczać.

               I z celnikami siąść, zapomnieć, kto to wróg / Pochylać się nad tymi, którzy płaczą" 

                                                                                                               (pios.relig.- "Mój Mistrzu")