"Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu" (Łk 7,9)

--- czy potrafię?

Nie zawsze umiem wyciszyć się podczas modlitwy. Chaos myśli w głowie, ilość spraw, z którymi klękam do rozmowy z Bogiem powoduje roztargnienie. Trudno się skupić. Nie wiem, od czego zacząć. Często wtedy sięgam po znane modlitwy.. wypowiadam je ustami.. a myślami jestem - sama nie wiem gdzie - ..

Setnik w dzisiejszej ewangelii uzmysławia mi, że nawet podczas mszy św.. czasem kilka razy w tygodniu jak automat wypowiadam jego modlitwę "Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo.." Wiem, dlaczego setnik został wysłuchany - modlił się z wiarą!   

                     Modlitwa w roztargnieniu nie może podobać się Jezusowi. 

                                         On pragnie ode mnie wiary. 

                    Jedno słowo, albo cisza serca - ale z pełnią głębokiej wiary!

        Czy potrafię na czas spotkania z Nim, w modlitwie wyzbyć się wszystkich myśli..

... żeby w sercu nikt i nic - Tylko Jezus! - W modlitwie przylgnąć sercem do Ciebie, Jezu!     

                                                                                                                            ... Czy potrafię tak?