"Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie" (Mt 20,14)

--- przecież nie zasługuję!

Dostać tyle samo, choć w sumie nie zasłużyłam sobie. Super! Ale i trochę mi głupio.. Według sprawiedliwości pojmowanej po ludzku powinnam otrzymywać mniej łask Bożych niż U... Ona jest dla mnie wzorem. Niedoścignionym. Umie wszystko tak zorganizować, że niczego nie zawala. Radosna, pomocna, żyje na co dzień prawdziwie po Bożemu. Już trzeci raz szła w pielgrzymce do Częstochowy (ja jeszcze nie). Jest zaangażowana w kilku wspólnotach i bardzo sumiennie to robi, a u mnie dopiero etap -'wstąpić czy nie wstąpić gdzieś'?- ... I w ogóle. Nie, żebym niczego nie robiła, ale gdzie mi tam do niej!...

... Po mojemu więc U. należy się więcej Bożego błogosławieństwa. Gdy rano przeczytałam Słowo na dziś, pomyślałam o niej.. i poczułam się nieswojo, że jesteśmy obie traktowane tak samo. Ale też ucieszyłam się :-))..  Cały czas dziś chodzi za mną refren:

              All our troubles /and all our tears / God our hope / He has overcome.

              All our failures /and all our fear / God our love / He has overcome.

              All our heartache /and all our pain / God our healer / He has overcome. 

              All our burdens /and all our shame / God our freedom / He has overcome.

      God our justice / God our grace / God our freedom / He has overcome. (Hillsong United-'Take heart') 

Panie Jezu, nie pojmuję Twojej logiki, ale dziękuję Ci za Twoją miłość do mnie.