"sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim" (Mt 19,21)

--- być ubogim

W sensie materialnym wiadomo, o co chodzi.

Ale ubogi w duchu, czyli postawa serca - to ubóstwo pragnień, brak marzeń, zgoda na to, co jest..?

Jak więc rozumieć słowa - wzrost duchowy, potrzeba ducha - skoro to synonimy bogactwa ducha..?

Czy szukanie odpowiedzi na pytania dotyczące wiary jest zaprzeczeniem ubóstwa duchowego..?

Coś prawdy chyba w tym jest, bo dociekliwość może prowadzić do sytuacji ukazanej dziś w Słowie:

"Zboczyli szybko z drogi, po której kroczyli ich przodkowie"(Sdz 2,17) "poszli za cudzymi bogami" (Sdz2,12) 

Czyli będę uboga w duchu, jeśli w pokorze serca przylgnę do Bożych wyborów, bez dociekania..?

Ubóstwo materialne może iść w parze z duchowym -

- dając ubogiemu coś materialnego, staję się też i duchowo uboższa o przywiązanie do tej rzeczy.

                 "Blessed are the poor in spirit, for theirs is the Kingdom of Heaven" (Mt 5,3)

Panie Jezu oczyść serce z przywiązań, będących przyczyną moich egoistycznych wyborów.