"biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je" (Mk 10,16)

       -- kim jestem

W ciele jeszcze bezbronność dziecka

Sercem gdzie - sama nie wie... (?)

W skołatanym umyśle tłucze się odpowiedzialność nie tylko za siebie

Świat dorosły sieje rozterki przemawiając jej do rozumu

"nie bądź dzieckiem, przecież tak się robi.."

A ona?...

kaskada śmiechu od ucha do ucha.. i rzewny płacz.... (w kratkę)

Wcale nie! nie "rozumie się samo przez się"!

Nie rozumiecie, że

naprawdę można nie rozumieć.... (!?) Tyle śmierci na życia starcie     

A ona?...

pragnie czuć przy sercu serce..... Nic więcej