"Niewiasto, czemu płaczesz?[...] Nie zatrzymuj Mnie" (J 20,15.17)

   --- znowu płacz

Choć lubię śmiech. Z natury taka śmieszka ze mnie..  Mówią, że śmieją mi się nawet oczy i włosy....

Płaczę, bo tęsknię.... W sercu jest pragnienie, by wszyscy, których kocham, byli blisko.... - To egoizm!

Chciałabym zatrzymać ich przy sobie.... Świadomość rozstania rozdziera serce.. - Niedojrzałość duchowa! 

W Ewangelii na dziś jest i pocieszenie, i nauka dla mnie.

Pociecha - że nie tylko ze mnie taka beksa - aż cztery razy jest tam o płaczu Marii Magdaleny.

A z ust Jezusa pouczenie  - "Nie zatrzymuj Mnie" -  Mam się nauczyć akceptować rozłąkę!

Jeśli kocham, nie wolno mi zatrzymywać tego, kogo kocham. Pozwolić odejść. Zaborczość przeczy miłości! 

Miłość obdarowuje wolnością............................................ 

Kochać na odległość. Rodziców i rodzeństwo też. Bez odczuwania bliskości w sensie fizycznym.. Przestać płakać.

Czy potrafię?...  - Duchowy wymiar miłości -  Czy jestem w stanie się tego nauczyć?..........