"A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich" (Mt 12,15)

--- czy idę za Nim?

Nie ma chyba na świecie bardziej niepewnego człowieka ode mnie.

Nigdy nie wiem, czy to co robię jest właściwe.. Ciągłe rozterki i mnóstwo pytań..

Praktycznie cały czas.. Nawet najzwyklejsze sytuacje, np. gdy B. odsuwa jedzonko..

Nie wiem, czy brak apetytu, czy zachcianka jakaś.. co mu podać żeby zjadł..? To chore!!

I tak z każdą sprawą. A jeśli trzeba zdecydować coś naprawdę ważnego, ginę po prostu :(

Taki wahadłowiec - jak ja - to uprzykrzenie dla otoczenia.. Mi też źle z tą szamotaniną..

Czy odpowiedzialność za kogoś zawsze wyzwala takie niepokoje i niepewności?

Gdybym prawdziwie szła za Jezusem, uleczyłby moje niezdecydowanie. Zabrałby niepokoje.

W każdej chwili dodawałby śmiałości, a w sercu byłaby pewność i Boży spokój.

 

              Bez Ciebie, Panie Jezu, jestem niczym. Jeśli czuję moją nicość, czy to znaczy,  

           że nie mam Ciebie w sercu?... że Cię nie kocham...... ? To jest przerażające!.....

Potrzebuję Cię, Jezu. Chcę prawdziwie iść za Tobą. Umacniaj mnie Sobą!