"Idź, i ty czyń podobnie!"(Łk 10,37)

      --- czy potrafię?...

nie tylko około Wigilii Bożego Narodzenia dodatkowe nakrycie?..

ale tak na co dzień, w każdej chwili, bez namyślania się, spontanicznie?

czy mam taki odruch bezwarunkowy? - Taką chcesz mnie widzieć, Jezu?

Mówią, że jestem naiwna...... :(

że idealizuję obraz drugiego człowieka.. że wszędzie widzę piękno.. (Bzdura! bo nie wszędzie!!)

Mówią mi, że ludzie nie są tacy, jak ich odbieram.. że mam zmienić swoje patrzenie.. 

Myślę, że w każdym jest Piękno, ale często zepchnięte na dno serca i człowiek sam nie wie o nim.

Dlaczego więc wypatrywać zła w drugim, odpychać, lekceważyć i na siłę mówić impertynencje?  

Próbowałam, bo wkurzała mnie ksywka naiwniary.. Ale mi to nie wychodzi .. Nie umiem tak.. :(

Nie lubię siebie za to, że nie widzę tego, co widzą inni :( .... Wybrakowana jakaś, czy co?... Ślepa?.. 

Panie Jezu - jeśli mam inaczej postrzegać świat - spraw, bym przejrzała, odmień moje serce!