Ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż.

Ten krzyż tam stoi i trwa.

Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów.

Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk.... nie wstydźcie się tego krzyża.

Brońcie krzyża,

nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach,

w życiu rodzinnym czy społecznym. 

Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół,

urzędów publicznych i szpitali.

Niech on tam pozostanie!

Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności

i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy,

i gdzie są nasze korzenie.

Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka,

która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz.

Jan Paweł II - Zakopane, Wielka Krokiew, 06.06.1997