Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go: «Jeśli zechcesz, możesz mnie oczyścić ». A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony». Zaraz trąd go opuścił, i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: «Bacz, abyś nikomu nic nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich». Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego. (Mk 1, 40-45)

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: o umiejętność pokazywania Jezusowi chorych przestrzeni w swoim życiu.

Obraz do modlitwy: Zobacz scenę spotkania Jezusa i trędowatego, dotyk Jezusa, moment uzdrowienia.

          1. Choroba.

Człowiek, który przyszedł do Jezusa wiedział, że jest ciężko chory, wyłączony z życia swojej społeczności (bo trąd eliminował człowieka z normalnego życia), naznaczony i niechciany pośród swoich. Nic nie było dla niego już istotne, ani to, że łamie obowiązujące przepisy, ani to, że naraża Jezusa na zaciągnięcie prawnej nieczystości. Szukał w akcie desperacji – ratunku, i tylko w Jezusie go upatrywał.

A Ty znasz swoje chore miejsca? Wiesz, gdzie twoje serce potrzebuje uzdrowienia? Jesteś świadomy swojej biedy, zwłaszcza tej duchowej? Wiesz co jest trądem, który poraża Twoje serce, rozpoznajesz, grzech, który „przykleił się” do Ciebie? Warto o tym porozmawiać z Panem Jezusem właśnie teraz.

2. Dotyk po raz drugi.

Już kolejny raz Ewangelista Marek wspomina o tym, że Jezus dotyka chorych ( tak było w poprzednią niedzielę, gdy ujął za rękę teściową Szymona, tak jest i w dzisiejszej perykopie). To ważne, że za Słowem Jezusa idzie Jego gest, który stanowi dopełnienie, tego co Jezus wypowiada. Może to jakaś wskazówka dla Ciebie – czy za Twoimi słowami idą realne gesty np. jeśli chodzi o pomoc drugiemu człowiekowi? Czy podejmujesz realne działania po to, aby lepiej służyć – najpierw swoim bliskim, a potem ludziom z dalszego otoczenia? A może poprzestajesz tylko na słowach i deklaracjach?

          3. Droga.

Jezus wysyła uzdrowionego w drogę – każe mu iść do kapłanów, a więc do Świątyni w Jerozolimie – zaprasza go do wędrówki, w której być może miałby szansę głębszego przereflektowania tego, co wydarzyło się  w jego życiu. Uzdrowiony nie jest  temu posłuszny, podejmuje zupełnie inną decyzję. I to taką, która utrudnia Jezusowi życie i działanie.

Warto o tym pomyśleć w perspektywie zbliżającego się czasu Wielkiego Postu. Ten okres liturgiczny jest zaproszeniem do drogi ku Świętom Paschalnym. Czy już wiesz, jak chcesz go przeżyć? Czy zaplanowałeś ten czas po to, aby Twoje serce mogło rzeczywiście odpowiadać na to do czego Jezus Cię zaprasza? Jesteś gotowy do tej liturgicznej drogi? Pomyśl o tym.

Zachęcam Cię, na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji.

Pomyśl nad tym, jaki konkret z tej modlitwy bierzesz do swojego życia. Zapytaj Jezusa, jak On to widzi, co z Jego perspektywy byłoby dla Ciebie ważne w tym tygodniu. Może będzie to podjęcie decyzji o tym, jak przeżyć czas Wielkiego Postu, jak go dobrze zagospodarować od strony duchowej.

Swoje spotkanie zakończ modlitwą „Ojcze nasz…”

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach z Jezusem.
                                                                                                                                                                                                                Anna, wynagrodzicielka