kiedy przychodzi 2 lutego - Dzień Życia Konsekrowanego - pada bardzo wiele słów o ofiarowaniu się, o pójściu za Jezusem, o radach ewangelicznych.I one są z pewnością potrzebne i ważne.

Dziś jednak zatrzymuje mnie coś innego. Skojarzenie jakie przychodzi mi do głowy jest jedno, proste - skarb odnaleziony w roli. Kiedy  kupiec znalazł skarb to nie kupił skarbu, ale kupił rolę, na której skarb był ukryty. Wziął skarb razem z rolą. A rola nie musiała być wcale piękna, szlachetna i żyzna. Mogła być zaniedbana, zachwaszczona i nieuprawiona. Ale skarb był w niej.

Trochę podobnie jest z powołaniem - nagle go odkrywasz, cieszysz się, dziękujesz....ale oprócz skarbu masz jeszcze rolę - masz swoje serce - czasem zachwaszczone, zaniedbane i nieuprawione -ale mimo tego skarb w nim jest.

Jest wielką łaską zgodzić się na to, że skarb jest właśnie w takim sercu - małym i słabym, poranionym i zabrudzonym grzechami....to nic - ważniejszy jest skarb.dziś jest taki dzień, aby ucieszyć się tym bogactwem, darem, pięknem.Cieszyć się i dziękować, ze skarb ma większą wartość niż rola.