wróciłam z wieczornej Eucharystii, krzątałam się po kuchni robiąc kolację i nagle...

po prostu pomyślałam sobie z wdzięcznością o tym, że Jezus przyszedł dziś do mnie, że jest, że żyje we mnie.....czy to nie jest niesamowite - kroję chleb, wyciągam ( nota bene - pysznego z resztą) łososia z serkiem chrzanowym ( zrobionego przez moją mamę na okoliczność jej imienin), w zlewie nieumyte naczynia, za oknem ciemna noc....a ja jestem razem z Jezusem - zupełnie zwyczajnie, i niby nic się nie zmienia...a jednak jest inaczej..bliżej...razem...To ważne umieć dostrzegać takie momenty, obdarowania, zatrzymać się nad Tajemnicą...pośród codzienności...to, że dziś to dostrzegłam także jest darem, łaską całkiem niezasłużoną...niech Jezus będzie w tym uwielbiony.