Oto stoję u drzwi....

jakoś szczególnie brzmią dla mnie te słowa w tym roku.Szczególnie dlatego, że stoję razem z całym Kościołem u progu Adwentu, ale stoję także u progu Roku Życia Konsekrowanego...stoję z radością i zdumieniem...idzie czas świętowania, czas dziękowania, ale też czas nawracani się i uczenia się kochania coraz więcej.Pan Bóg jest taki dobry i hojny!