Chcę trwać.

Mimo, że czasem mam wrażenie, że nie potrafię skupić się na modlitwie to wiem, że warto nie przerywać. Mimo, że myślę wtedy, że Duch Święty we mnie nie działa... to wiem, że się mylę. On uczy mnie codziennie pokory. Uczy miłości do bliźnich. Robi to tak delikatnie :-) Ostatnio pochłonął mnie natłok obowiązków. Teraz mniej czasu na czytanie książek... (właściwie w ogóle go nie ma). Oraz krótsze modlitwy osobiste. Ale On ciągle jest w mojej głowie. Ciągle o Nim myślę. Jest w każdej sekundzie mojego życia. I chociaż teoretycznie można stwierdzić, że wiara nie może się rozwijać w zapracowanej codzienności.. to w moim przypadku jest wręcz przeciwnie. Codzienność uczy mnie cierpliwości... i przede wszystkim tej trudnej pokory. 

Dziękuję Ci Boże :-)