Drachma to podatek świątynny. Każdy dorosły Izraelita miał obowiązek utrzymania świątyni. Wypełnienie tego obowiązku świadczyło o pobożności i patriotyzmie. Wolni od płacenia podatku byli synowie. Jezus będąc Synem mógł nie zapłacić podatku. Dostrzega możliwość zła, które byłoby skutkiem skorzystania z tego prawa. Mówi o zgorszeniu, którego możliwość zaistnienia trzeba uwzględnić.