Sóm takie knigi, że jak ino widzicie je w ksiyngarni, zaroz sie Wóm dó nich łoczy śmiejóm.

Jo tak miołek łostatnio z "Lygyndóm Róbinii" - pjyknie wydanóm przez Akapit Press publikacjóm, w kieryj autorka, Elyna Kedros, biere nos tak trocha z zaskoczynio i pisze ło tym, co by było jakby Róbin Hood niy był synkiym, ino dziołszkóm.

No powjym Wóm, jes to szprytne. Pómysłowe. Szczególnie, że Kedros niy pisze nóm po roz tysiynczny ło Sherwood, szeryfie z Nottingham, czy inkszym Gizbyrnie, ale wymyślo cołkiym nowo historio, w kieryj szwarccharakterami sóm Rycyrz Smoka i dymóniczno lady Berniece, kiero jes trocha takim skrziżowaniym złyj królowyj ze Śniyżki, złyj macochy z Kopciuszka i złyj baby szekspirowskigo Makbeta - naprowdy same zło :)

Skarby, porwania, napady na kupców, przebiyranki, próby uwolniynio skozanych na śmierć kamratów... - wszysko sam tukej mómy.

Jes klimat wieków średnich, jes tajymniczo aura lasu znano chociożby z bojek braci Grimm, no i jes bohatyrka, kieryj łod piyrszyj do łostatnij stróny kibicujymy. Cziymiymy za nia, coby ji sie wszysko udało.

Czy tak bydzie? Tego Wóm niy zdradza - przeczytejcie sie sami. Mie sie w kożdym razie ta kniga bardzo podobała i już czekóm na "Wybór Robinii", kiery Akapit Press zapowiado i poleco na łostatnij strónie ksiónżki.

Wydawnictwo te poleco tyż dwie inksze knigi, kiere móm zresztóm do Wos na kónkurs. Pjyrszo to "Srybrny dzwóneczek" Emilii Kiereś - cudno baśń (a móndro przi tym, jak traktat filozoficzny), wpisano na prestiżowo lista Biołych Kruków Internationale Jugendbibliothek w Mónachium. A drugo to "Lawyndowo czrownica" Katarzyny Borys - łopowieś ło tym, że prowdziwe czary sie zdarzajóm i kożdymu w życiu przitrefić sie mogóm.

Te dwie łostatnie knigi miołek do Wos na kónkurs - tym razym stykło napisać mi tytuł Waszyj ulubiónyj bojki. I tak:

"Lawyndowo czarownica" dostowo Marzyna Wiśniewsko z Łómży, a "Srybrnygo dzwóneczka" poślymy do Móniki Klimery z mjyscowości Piasek (czyli po ślónsku: Piosek) :)

Gratuluja!