Bądź pozdrowiona, Maryjo, pełna łaski. Ty jesteś wypełniona i przeniknięta Bogiem, jak kielich pełen po brzegi, lecz uboga w siebie. Jesteś bogata w Boga i Jego łaskę, gdyż nie masz siebie. Nie napełniłaś swego serca sobą, lecz jedynie dla Twego Stworzyciela otworzyłaś jego drzwi, im więcej otrzymywałaś od Boga, im bardziej On Cię sobą napełniał, tym większą stawała się Twoja pokora. Rozważaj i miej przed oczyma umysłu wielką pokorę Matki Bożej i naszej, która w miarę wzrostu w Niej darów niebiańskich, stawała się coraz pokorniejsza, do tego stopnia, że gdy Ją osłoniła moc Ducha Świętego i stała się Matką Boga, mogła śpiewać: "Oto ja, służebnica Pańska". To samo nasza najdroższa Matka wyśpiewała w domu św. Elżbiety, choć nosiła w swoim dziewiczym łonie Słowo, które stało się ciałem. 

Epistolario II, s. 419