"Matka Boska jest jutrzenką blasku; z Niej wziął ciało Syn Boży, który jest światłem światłości i blaskiem blasków. Matka Boska dlatego została tak oświecona blaskiem w tym wcieleniu, ponieważ Ona jest początkiem blasku dla świętych proroków, którzy go długo pragnęli i przepowiedzieli. Ona jest także światłem i blaskiem grzeszników, ponieważ w Niej zaczyna błyszczeć miłosierdzie, przebaczenie i odkupienie rodzaju ludzkiego, i za Jej przyczyną kończą się mroki, w których był pogrążony cały ród ludzki z powodu grzechu pierwszego ojca i pierwszej matki. 
O świcie słońce zaczyna wschodzić w swej jasności i rozpoczyna rozświetlac ziemię, która w nocy była zaciemniona mrokami. W tej nocnej porze wzrok jest uwięziony w cieniu mroków, a złodzieje i lubieżnicy w nocy dokonują swych czynów. Lecz gdy nadchodzi świt, wtedy oczy zaczynają widzieć blask, a źli ludzie zaczynają pierzchać. Wówczas nabiera radosnej mocy odwaga ludzi dobrych, którzy w nocy postanowili dokonac dobrych czynów w dniu rozpoczynającym sie od jutrzenki. W ten sposób, a nawet jeszcze wspanialej, z Matki Boskiej będącej jutrzenką przybywa Syn Boży, który opromienia i oświeca świat, i zmusza do ucieczki złych ludzi, a daje radość i zbawienie ludziom sprawiedliwym i świętemu życiu. Z tego blasku, który przybywa i rodzi się z Matki Boskiej, biorą światło wszystkie inne jasności i blaski, a przed tym tak jasnym swiatłem nie mogą ostać się żadne mroki. Z tego światła wzięli wiedzę i jasność wszyscy dawni mędrcy i w tym świetle żaden człowiek nie może być pastwą ciemności. I oto z tego całego światła wzięła swój początek Matka Boska, która jest jasnością świtu." 

 

źródło:

 
"Teksty o Matce Bożej. Franciszkanie średniowieczni", opracował: Maurycy Stanisław Wszołek OFMConv, Niepokalanów 1992